Grafismo en Televisión

O equipo de Salpicón de Marisco queremos falar sobre o traballo de grafismo en televisión.

As eleccións estéticas de cada cadea son para nós como as Rías ao Océano Atlántico, como as medusas ao Mar Mediterráneo, ou coma o sal ao Mar Morto. Pareceunos moi interesante a análise que se fixo do grafismo como creador de marca, como elemento identificativo de cada cadea e que lle permite diferenciarse do resto.

No espectacular e posmoderno vídeo de Jorge García puidemos contrastar de primeira man a labor do grafismo como identidade de marca. Ademáis, a importancia deste elemento non se reduce á súa mera aplicación na (detestada) mosca da cadena, senón que tamén se pode ver nas promos, nas cortinillas, nos cerres, nos sinfíns... (A todo isto, grazas rapaces por nominar a todos estes elementos tan coñecidos como difíciles de nomear)

Ao equipo de Salpicón de Marisco nos gustou especialmente este tema porque vemos moita relación co noso, que vai sobre os títulos de crédito. Seguindo coa analoxía marina coa que iniciabamos esta entrada, o función do grafismo en televisión é moi comparable á dos títulos de crédito para o cine. No mesmo caso, a súa función é a identificación do producto.

Sen embargo, existen algunhas diferenzas significativas:
-A importancia do grafismo na televisión é moito máis importante porque non se trata tanto dunha identificación de produto como de compañía, e en tanto o beneficio económico é potencialmente maior, a súa relevancia tamén o é.
-Aínda que co grafismo as cadeas pretendan crear a súa propia personalidade, éste vai cambiando, moi influído polas modas. Sen embargo, un bo deseñador de títulos de crédito ten que ter en conta as necesidades da seu produto por encima dos seus gustos ou das modas. Neste sentido McFetridge, deseñador dos títulos de crédito de "Adaptation", entre outros traballos, é un bo exemplo de deseñador ao servizo da súa película.
-O obxecto do grafismo é lixeiramente diferente do dos títulos de crédito. ¿Por que? Porque o grafismo ten que centrar a súa atención en diferenciar á sua cadea do resto, mentres que os títulos de crédito deben centrarse máis na identificación do propio produto, porque a masa de produtos restantes é inabarcable. Por iso, nos títulos de crédito podemos recoñecer inspiración noutras películas mentres que no grafismo calquera parecido se atribúe inmediatamente a un plaxio.

Poderíamos seguir diferenciando estes dous traballos en principio tan relacionados, pero entón teriamos que suprimir a nosa exposición. Así que, xa sabedes, para saber máis vémonos hoxe ás 13.30 na Aula 7.